Was het eerst zo dat een huwelijk omgezet kon worden in een geregistreerd partnerschap - waarna een scheiding snel kon worden afgehandeld - vanaf 1 maart 2009 is dit door de nieuwe "Wet bevordering voortgezet ouderschap en zorgvuldige scheiding" niet meer mogelijk.
De flitsscheiding werd mogelijk na invoering van het geregistreerde partnerschap in 1998. Bij een flitsscheiding werd een huwelijk eerst omgezet in een geregistreerd partnerschap, waarna dit partnerschap eenvoudig en snel (vandaar: "flits") via de burgerlijke stand beëindigd kon worden. Naar de rechter gaan was niet nodig.

Nadeel van deze regeling was in de eerste plaats dat de flitsscheiding niet in het buitenland erkend werd, waardoor men in een ander land nog als getrouwd werd gezien. Wat ook als nadeel ervaren werd, was het idee dat door deze flitsscheiding makkelijker gescheiden werd en dat er als er kinderen in het spel waren, er vaak niet goed rekening gehouden werd met hun belangen.

Met ingang van 1 maart 2009 zijn ouders verplicht om bij scheiding een ouderschapsplan op te stellen. Het plan bevat afspraken over de zorgverdeling, kinderalimentatie en informatie-uitwisseling tussen de voormalige partners. De wet beoogt een bijdrage te leveren aan het verminderen van de (echt)scheidings- en omgangsproblematiek.

In de nieuwe wet zijn de volgende hoofdpunten opgenomen:

• De ouders zijn verplicht een ouderschapsplan te voegen bij een verzoek tot echtscheiding, beëindiging van een geregistreerd partnerschap of scheiding van tafel en bed. Deze verplichting geldt ook voor samenwonende ouders die gezamenlijk het gezag over hun kinderen uitoefenen.
• De ouders maken in het ouderschapsplan over drie onderwerpen in ieder geval afspraken: zorgverdeling, kinderalimentatie en informatie-uitwisseling over belangrijke aangelegenheden met betrekking tot de persoon en het vermogen van de minderjarige kinderen. 
• De ouderlijke verantwoordelijkheid wordt nader omschreven:
  
• Een kind heeft recht op gelijkwaardig ouderschap na scheiding;
• Een ouder is verplicht om de ontwikkeling van de band van zijn of haar minderjarig kind met de andere ouder te bevorderen; 
• De ouder die niet het gezag uitoefent, heeft niet alleen een recht maar ook de verplichting tot omgang. 
• De rechter kan, als het belang van het kind zich hier niet tegen verzet, op verzoek een dwangmiddel in de beschikking opnemen. Een dwangmiddel kan bijvoorbeeld een dwangsom zijn. Dit wordt dan vastgelegd in de beschikking tot vaststelling van een zorgregeling of hoofdverblijfplaats. 
• De rechtbank start met de behandeling van het verzoek tot vaststelling van een zorgregeling, hoofdverblijfplaats of informatie binnen zes weken na indiening.